Saturday, September 24, 2016

rindu saya...

rindu saya tak tertahan lagi.

rindu nak tulis je ponn.
setahun lama tak menulis. tiba2 rasa kekok pulak.
byk benda terlepas nak cerita.
padahal tiap minggu memang akan masuk office lah.
sbb aku masih lg buat parttime kat pej. lama.

nak diingatkan2 sebenarnya thn 2015 byk buat aku down.
org tgk aku happy. kepala gila2. 
layan lagu hindi sambil menari2. anak sulung kata " mama ni buang tebiat.
tapi nasib bulan sporting. dia ikut sama menari.

tapi hati aku kosong. jiwa aku bukan sebagai surirumah.
aku bosan.. boring..
last2 masa aku byk dgn tido. 
pg tido. petang tido. berat bdan pon melambung2.
 lepas tu stress pulak dahhhh.. p gym.. p gym..
 nak p gym pon guna duit lg.
sekali masuk kena $4 hinggit. seminggu dah berapa..

mmg tak tau diuntung sgt.
hidup kau pon org bela.. nak perabis duit pulak.
 sebut bab duit pulak. mmg tak cukup ahh..

boleh je kalu nak bg cukup.. tapi aku tak biasa dgn tak dak duit.
aku tak dpt tukar cara aku berbelanja masa waktu kerja dan waktu sudah pencen.
aku berbelanja sama jee..

tapi ank di jadikan cerita 
one day tu jiran ajak aku p pharmacy. tgh dia dok beli-beli brg.

dia punya boss ada tanya" u ada kawan2 tak nak keje.?
 kawan aku nak rekemen kan adik dia tapi boss tu tak mau budak baru abis belajar.

n aku saje je tanya 
" part time mau ka". sbb sy ada keje lg. 
sembang2.. rabu tu masuk keje..

n sampai sekarang aku masih lg keje kat sana. gaji ciput je..
 tapi boleh lah janji duit sdr.
yg seronoknya keje kat kedai pharmacy ni. jumpa ragam mcm2..

nanti aku cerita len kali ye.
 kira seronok jugak la.
yg paling penting dpt amik anak dr sek. in case asben ada keje. ke out station.

tu soalan pertama yg aku tanya kat owner pharmacy tu.
" boleh balik amik anak sekolah tak". 
 kedai pharmacy  dr rumah lebih kurang 10 minit je. kalu org lain.
tapi aku 5 minit je.
9.55 dr rumah. pkl 10 terpacak depan kedai. kedai bukak pkl 10.00 pg..


tapi lekeh ka keje kedai pharmacy ni..
soalan ni dok dlm kepala aku ja..
sbb ada org pandang lekeh kat aku.




No comments:

Post a Comment